Operator urządzeń przemysłu tytoniowego
-
1. Dane identyfikacyjne zawodu
-
2. Opis zawodu
-
3. Zadania zawodowe i wymagane kompetencje
-
4. Odniesienie do sytuacji zawodu na rynku pracy i możliwości doskonalenia zawodowego
-
5. Odniesienie do Europejskiej Klasyfikacji Umiejętności/Kompetencji, Kwalifikacji i Zawodów (ESCO)
-
6. Źródła dodatkowych informacji o zawodzie
-
7. Słownik
Licznik odwiedzin: 15851
1. Dane identyfikacyjne zawodu
Operator urządzeń przemysłu tytoniowego 816025
- Operator maszyn tytoniowych.
W Międzynarodowym Standardzie Klasyfikacji Zawodów ISCO-08 odpowiada grupie:
- 8160 – Food and related products machine operators.
Według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007):
- Sekcja C – przetwórstwo przemysłowe.
Notka metodologiczna
Opis informacji o zawodzie opracowano na podstawie:
- analizy źródeł (akty prawne, klasyfikacje krajowe, międzynarodowe) oraz źródeł internetowych,
- analizy opisu zawodu zamieszczonego w wyszukiwarce opisów zawodów na Wortalu Publicznych Służb Zatrudnienia,
- badań ankietowych prowadzonych w projekcie INFODORADCA+ w marcu 2019 r.,
- zebranych opinii od recenzentów, członków panelu ewaluacyjnego oraz zespołu ds. walidacji i jakości informacji o zawodach.
Autorzy i eksperci opiniujący
Zespół Ekspercki:
- Edyta Kozieł – Instytut Technologii Eksploatacji – PIB, Radom.
- Andrzej Sułkowski – ITM Poland sp. z o.o., Radom.
- Wiesław Sołtysiak – Imperial Tobacco, Radom.
Zespół ds. walidacji i jakości informacji o zawodzie:
- Jolanta Religa – Instytut Technologii Eksploatacji – PIB, Radom.
- Krzysztof Symela – Instytut Technologii Eksploatacji – PIB, Radom.
- Ireneusz Woźniak – Instytut Technologii Eksploatacji – PIB, Radom.
- Mirosław Żurek – Instytut Technologii Eksploatacji – PIB, Radom.
Recenzenci:
- Rafał Kozik – Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Niewidomych i Słabowidzących, Kraków.
- Roman Kraszewski – Ekspert niezależny, Radom.
Panel ewaluacyjny – przedstawiciele partnerów społecznych:
- Małgorzata Kowalska – Polskie Towarzystwo Towaroznawcze, Oddział Mazowiecki, Radom.
- Janusz Figurski – Regionalna Organizacja Pracodawców LEWIATAN, Częstochowa.
Data (rok) opracowania opisu informacji o zawodzie: 2019 r.
2. Opis zawodu
Operator urządzeń przemysłu tytoniowego obsługuje maszyny i urządzenia w przemyśle tytoniowym z zakresu przygotowania surowca tytoniowego, wykonania wyrobu papierosowego oraz obsługi maszyn pakujących. Dokonuje niezbędnych regulacji i ustawiań, aby proces produkcji był ciągły oraz efektywny.
Opis pracy
Operator urządzeń przemysłu tytoniowego obsługuje maszyny do krojenia i rozdrabniania bel tytoniowych oraz maszyny do produkcji zróżnicowanych produktów tytoniowych. Celem jego pracy jest realizacja procesu produkcyjnego przemysłu tytoniowego 6 oraz nadzór nad stanem technicznym maszyny, na której jest on prowadzony.
Proces pracy może być realizowany na dziale przygotowującym krajanki tytoniowe, gdzie pracownik wykonuje operacje na maszynach odpowiadających za przygotowanie tytoniu oraz dostarczenie go (w odpowiedniej postaci, przy pomocy odpowiednich urządzeń) do maszyny papierosowej.
Ponadto pracownik w tym zawodzie może wykonywać zadania na dziale produkcji i pakowania wyrobów tytoniowych 8, gdzie jest odpowiedzialny za operacje związane z produkcją papierosów różnych rodzajów i formatów na maszynie papierosowej oraz odpowiada za dostarczenie materiałów składowych do wyprodukowania ostatecznego produktu.
Sposoby wykonywania pracy
Operator maszyn przemysłu tytoniowego wykonuje działania polegające m.in. na:
- przygotowywaniu stanowiska pracy na danej maszynie zgodnie z odpowiednimi procedurami wewnętrznymi zakładu produkcyjnego,
- obsługiwaniu maszyny do krojenia i rozdrabnia bel tytoniowych 3,
- obsługiwaniu maszyny do produkcji produktów tytoniowych zróżnicowanych między innymi pod względem: długości, średnicy, konstrukcji filtra dla danego papierosa,
- obsługiwaniu maszyn pakujących, które dostosowane są do różnych rodzajów wyrobów, zależnie od produkowanej marki oraz ilości umieszczanych papierosów,
- realizowaniu procesu produkcji zgodnie z planem produkcyjnym oraz zachowaniem wymaganych standardów jakości, przy rygorystycznym przestrzeganiu zasad i przepisów BHP,
- sprawowaniu bieżącego nadzoru nad stanem technicznym maszyny, na której realizowany jest proces produkcji,
- czyszczeniu maszyny po zmianie produkcyjnej oraz zmianie asortymentu,
- zgłaszaniu i usuwaniu drobnych awarii obsługiwanych maszyn,
- wykonywaniu bieżących regulacji i konserwacji maszyn oraz zestawów urządzeń przemysłu tytoniowego,
- przekazywaniu do kierownika działu/produkcji statusu wykonania celu zmianowego, określanego dla danej maszyny, czyli ilości lub wielkości produkcji.
Więcej szczegółowych informacji znajduje się w sekcjach: 3.1. Zadania zawodowe oraz 3.2. Kompetencja zawodowa.
Warunki pracy
Operator urządzeń przemysłu tytoniowego wykonuje zadania w przedsiębiorstwach wytwarzających produkty tytoniowe. Praca jest wykonywana w halach i pomieszczeniach produkcyjnych. Pomieszczenia posiadają zazwyczaj oświetlenie dzienne i sztuczne oraz instalacje klimatyzacyjne. Występuje w nich również wentylacja mechaniczna wyciągowa oraz doprowadzająca świeże powietrze z zewnątrz.
Praca operatora urządzeń przemysłu tytoniowego z reguły wykonywana jest na stojąco, często w wymuszonej pozycji ciała.
Więcej informacji znajduje się w sekcji: 4.1. Możliwości podjęcia pracy w zawodzie.
Wykorzystywane maszyny i narzędzia pracy
Operator urządzeń przemysłu tytoniowego w działalności zawodowej wykorzystuje m.in.:
- maszyny do krojenia beli tytoniowej,
- beczki suszące lub kondensujące 1,
- maszyny tnące liście tytoniowe – zwane krajarkami 2,
- silosy 7 do składowania dużej ilości surowca,
- podawacze tytoniu 5,
- maszyny filtrowe, które produkują filtry do papierosów,
- maszyny papierosowe odpowiadające za produkcję końcowego produktu tzn. papierosów,
- pakowaczki 4,
- maszyny do odzyskiwania tytoniu, które umożliwiają odzysk tytoniu z wadliwie wyprodukowanych produktów tak, aby odzyskany tytoń nie stracił swoich właściwości,
- przenośniki taśmowe, rolkowe, wstrząsowe, które transportują tytoń pomiędzy maszynami w procesie,
- urządzenia dodatkowe, takie jak wilgotnościomierze, etykieciarki, wagi.
Organizacja pracy
Operator urządzeń przemysłu tytoniowego w zależności od miejsca oraz zakresu pracy, wykonywanych zadań zawodowych i liczby osób zatrudnionych w przedsiębiorstwie, może pracować samodzielnie lub w zespole. Praca odbywa się w systemie jedno-, dwu- lub trzyzmianowym (w wymiarze 8 godzin dziennie) pod nadzorem osoby odpowiadającej za produkcję, np. brygadzisty, inspektora lub kierownika.
Wykonywane przez operatora urządzeń przemysłu tytoniowego zadania są częścią działań na linii produkcyjnej, a wykonywane czynności są niezbędne do zachowania i utrzymania procesu produkcyjnego, tak w zakresie ilości, jak również jakości produktów.
Zagrożenia mające wpływ na bezpieczeństwo pracy człowieka
Operator urządzeń przemysłu tytoniowego w trakcie wykonywania pracy narażony jest m.in. na:
- nadmierny hałas, wibracje, zapylenie,
- zagrożenia mechaniczne pochodzące od ruchomych elementów maszyn i urządzeń,
- zagrożenia elektryczne pochodzące od urządzeń zasilanych energią elektryczną,
- kontakt z elementami o temperaturze niebezpiecznej,
- działanie różnych cieczy eksploatacyjnych.
Wymagania psychofizyczne
Dla pracownika wykonującego zawód operator urządzeń przemysłu tytoniowego ważne są:
w kategorii wymagań fizycznych
- ogólna wydolność fizyczna,
- sprawność układu krążenia,
- sprawność układu kostno-stawowego,
- sprawność układu mięśniowego,
- sprawność zmysłu dotyku,
- sprawność zmysłu węchu,
- sprawność narządu wzroku,
- sprawność narządu słuchu,
- sprawność narządów równowagi;
w kategorii sprawności sensomotorycznych
- koordynacja wzrokowo-ruchowa,
- ostrość słuchu,
- ostrość wzroku,
- rozróżnianie barw,
- zmysł równowagi,
- spostrzegawczość,
- zręczność rąk,
- zręczność palców,
- szybki refleks,
- brak lęku przed wysokością,
- powonienie,
- czucie dotykowe;
w kategorii sprawności i zdolności
- zdolność koncentracji uwagi,
- podzielność uwagi,
- dobra pamięć,
- wyobraźnia przestrzenna,
- uzdolnienia techniczne,
- rozumowanie logiczne,
- łatwość przechodzenia z jednej czynności do drugiej,
- zdolność podejmowania szybkich i trafnych decyzji,
- zdolność analizowania i rozwiązywania złożonych problemów,
- zdolność do przestrzegania reguł, przepisów i standardów,
- współdziałanie i współpraca w zespole (grupie);
w kategorii cech osobowościowych
- odpowiedzialność za działania zawodowe,
- gotowość podporzadkowania się,
- samokontrola,
- samodzielność,
- systematyczność,
- operatywność i skuteczność,
- dokładność,
- dbałość o jakość pracy,
- wytrwałość i cierpliwość,
- zamiłowanie do ładu i porządku,
- zainteresowana techniczne,
- gotowość do ustawicznego uczenia się.
Więcej informacji znajduje się w sekcjach: 3.3. Kompetencje społeczne; 3.4. Profil kompetencji kluczowych dla zawodu.
Wymagania zdrowotne
Do podjęcia pracy w zawodzie operator urządzeń przemysłu tytoniowego wymagany jest ogólny dobry stan zdrowia, sprawność fizyczna, prawidłowy wzrok i słuch, sprawność zmysłu dotyku oraz narządów równowagi. W zawodzie operator urządzeń przemysłu tytoniowego niezbędna jest cierpliwość, dokładność, precyzja oraz dbałość o szczegóły. Pod względem wydatku energetycznego praca w tym zawodzie należy do prac średnio ciężkich.
Występuje w niej również obciążenie umysłowe, związane np. z analizowaniem i rozwiązywaniem problemów w zakresie jakości i wielkości produkcji (błędy mogą generować duże straty).
Przeciwskazaniami do wykonywania tego zawodu są:
- choroby skóry rąk, skłonność do uczuleń, alergii,
- wady wzroku i słuchu niepoddające się korekcji,
- zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej,
- zaburzenia czucia,
- choroby układu ruchu (paraliż, niedowłady kończyn),
- epilepsja,
- niektóre choroby psychiczne.
WAŻNE:
O stanie zdrowia i ewentualnych przeciwwskazaniach do wykonywania zawodu orzeka lekarz medycyny pracy.
Więcej informacji znajduje się w sekcji: 4.4. Możliwości zatrudnienia osób niepełnosprawnych w zawodzie.
Wykształcenie niezbędne do podjęcia pracy w zawodzie
Do podjęcia w zawodzie operator urządzeń przemysłu tytoniowego preferowane jest wykształcenie na poziomie branżowej szkoły I stopnia (dawniej zasadnicza szkoła zawodowa) w zawodach o profilu spożywczym lub mechanicznym.
Tytuły zawodowe, kwalifikacje i uprawnienia niezbędne/preferowane do podjęcia pracy w zawodzie
Pracę w zawodzie operator urządzeń przemysłu tytoniowego może wykonywać również osoba, która:
- została przyuczona do zawodu,
- uzyskała doświadczenie w trakcie pracy,
- odbyła szkolenie zorganizowane w firmie specjalizującej się w obsłudze maszyn i urządzeń przemysłowych, w wyspecjalizowanym ośrodku szkoleniowym.
Podjęcie pracy w zawodzie operator urządzeń przemysłu tytoniowego ułatwia posiadanie:
- dyplomu/świadectwa potwierdzającego kwalifikacje TG.02 Produkcja wyrobów spożywczych z wykorzystaniem maszyn i urządzeń lub MG.17 Montaż i obsługa maszyn i urządzeń (właściwe dla zawodów pokrewnych operator maszyn i urządzeń przemysłu spożywczego lub mechanik-monter maszyn i urządzeń), wydawanego przez Okręgowe Komisje Egzaminacyjne,
- tytułu czeladnika lub mistrza, uzyskanego podczas rzemieślniczego przygotowania zawodowego w zawodzie mechanik-monter maszyn i urządzeń lub operator maszyn i urządzeń przemysłu spożywczego, po zdaniu egzaminu przed Izbą Rzemieślniczą.
Dodatkowymi atutami przy zatrudnianiu operator urządzeń przemysłu tytoniowego mogą być m.in.:
- posiadanie suplementu Europass (w języku polskim i angielskim), wydawanego na prośbę zainteresowanego przez Okręgowe Komisje Egzaminacyjne (do dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe) oraz Izby Rzemieślnicze (do świadectwa czeladniczego i dyplomu mistrzowskiego),
- posiadanie certyfikatów i zaświadczeń potwierdzających udział w szkoleniach w zakresie obsługi danego typu maszyny,
- ukończenie kursów operatorskich wózków jezdniowych różnego typu.
Więcej informacji znajduje się w sekcji: 4.2. Instytucje oferujące kształcenie, szkolenie i/lub potwierdzanie kompetencji w ramach zawodu.
Możliwości rozwoju zawodowego i awansu
Pracownik w zawodzie operator urządzeń przemysłu tytoniowego może:
- rozpocząć pracę od stanowiska pomocnika, a następnie wraz z nabyciem doświadczenia zawodowego awansować na samodzielne stanowisko operatora,
- po nabyciu dalszego doświadczenia zawodowego, posiadając zdolności i umiejętności organizacyjne oraz umiejętność pracy z ludźmi – awansować na stanowisko nadzorującego pracę małego zespołu pracowników,
- dalej kształcić się w szkole branżowej II stopnia lub technikum, np. w zawodzie technik mechanik, a po zdaniu matury kontynuować naukę na uczelni wyższej (np. na kierunkach mechanicznych) i awansować na stanowisko kierownicze,
- doskonalić swoje umiejętności uczestnicząc w branżowych szkoleniach,
- rozwijać swoje kompetencje poprzez udział w kształceniu i/lub szkoleniu w zawodach pokrewnych.
Możliwości potwierdzania kompetencji
Obecnie (2019 r.) w zawodzie operator urządzeń przemysłu tytoniowego nie ma możliwości potwierdzania kompetencji zawodowych w ramach edukacji formalnej i pozaformalnej.
Okręgowe Komisje Egzaminacyjne oferują możliwość potwierdzenia kwalifikacji pełnych w pokrewnych zawodach szkolnych (operator maszyn i urządzeń przemysłu spożywczego lub mechanik-monter maszyn i urządzeń) oraz kwalifikacji cząstkowych:
- dla zawodu operator maszyn i urządzeń przemysłu spożywczego, w zakresie kwalifikacji TG.02 Produkcja wyrobów spożywczych z wykorzystaniem maszyn i urządzeń,
- dla zawodu mechanik-monter maszyn i urządzeń, w zakresie kwalifikacji MG.17 Montaż i obsługa maszyn i urządzeń.
Alternatywną drogę potwierdzania kompetencji w zawodzie operator urządzeń przemysłu tytoniowego oferuje system nauki zawodu w rzemiośle, który umożliwia uzyskanie tytułu czeladnika, a następnie mistrza w zawodach operator maszyn i urządzeń przemysłu spożywczego lub mechanik-monter maszyn i urządzeń. Dokumentami potwierdzającymi te tytuły są odpowiednio: świadectwo czeladnicze oraz dyplom mistrzowski.
Więcej informacji można uzyskać w Bazie Usług Rozwojowych https://uslugirozwojowe.parp.gov.pl oraz Zintegrowanym Rejestrze Kwalifikacji https://rejestr.kwalifikacje.gov.pl
Osoba zatrudniona w zawodzie operator urządzeń przemysły tytoniowego może rozszerzać swoje kompetencje zawodowe w zawodach pokrewnych:
Nazwa zawodu pokrewnego zgodnie z Klasyfikacją zawodów i specjalności | Kod zawodu |
---|---|
Technik mechanikS | 311504 |
Technik mechanik maszyn i urządzeń | 311508 |
Mechanik maszyn i urządzeń przemysłowych | 723307 |
Mechanik-monter maszyn i urządzeńS | 723310 |
Operator maszyn i urządzeń przemysłu spożywczegoS | 816003 |
Operator urządzeń do przetwórstwa owocowo-warzywnego | 816029 |
Monter maszyn i urządzeń przemysłowych | 821105 |
3. Zadania zawodowe i wymagane kompetencje
Pracownik w zawodzie operator urządzeń przemysłu tytoniowego wykonuje różnorodne zadania, do których należą w szczególności:
- Z1 Przygotowywanie tytoniu jako surowca do produkcji produktów tytoniowych.
- Z2 Przygotowywanie surowców i materiałów do produkcji wyrobów tytoniowych.
- Z3 Obsługiwanie urządzeń stosowanych do produkcji wyrobów tytoniowych.
- Z4 Wytwarzanie gotowych wyrobów tytoniowych.
Kompetencja zawodowa Kz1: Obsługiwanie urządzeń przemysłu tytoniowego obejmuje zestaw zadań zawodowych Z1, Z2, Z3, Z4, do realizacji których wymagane są odpowiednie zbiory wiedzy i umiejętności.
Z1 | Przygotowywanie tytoniu jako surowca do produkcji produktów tytoniowych | |
---|---|---|
WIEDZA – zna i rozumie: | UMIEJĘTNOŚCI – potrafi: | |
|
|
Z2 | Przygotowywanie surowców i materiałów do produkcji wyrobów tytoniowych | |
---|---|---|
WIEDZA – zna i rozumie: | UMIEJĘTNOŚCI – potrafi: | |
|
|
Z3 | Obsługiwanie urządzeń stosowanych do produkcji wyrobów tytoniowych | |
---|---|---|
WIEDZA – zna i rozumie: | UMIEJĘTNOŚCI – potrafi: | |
|
|
Z4 | Wytwarzanie gotowych wyrobów tytoniowych | |
---|---|---|
WIEDZA – zna i rozumie: | UMIEJĘTNOŚCI – potrafi: | |
|
|
Pracownik w zawodzie operator urządzeń przemysłu tytoniowego powinien posiadać kompetencje społeczne niezbędne do prawidłowego i skutecznego wykonywania zadań zawodowych.
W szczególności pracownik jest gotów do:
- Ponoszenia odpowiedzialności za skutki podejmowanych działań (bezpieczeństwo i zdrowie ludzi) oraz za powierzone urządzenia i narzędzia wykorzystywane na stanowisku pracy.
- Wykonywania pracy samodzielnie i podejmowania współpracy w zespole uczestniczącym w procesie produkcji wyrobów tytoniowych.
- Dokonywania oceny zagrożenia zdrowia oraz życia i podejmowania działań adekwatnych do stopnia zagrożenia, wynikającego z pracy podczas obsługi urządzeń przemysłu tytoniowego.
- Oceniania swoich działań związanych z obsługiwaniem urządzeń przemysłu tytoniowego.
- Podnoszenia kompetencji zawodowych w kontekście zmian prawnych i nowych rozwiązań technologiczno-organizacyjnych, właściwych dla operatora urządzeń przemysłu tytoniowego.
- Dostosowywania zachowania do zmiennych okoliczności w środowisku pracy.
- Kierowania się zasadami zgodnymi z etyką zawodową oraz obowiązującymi przepisami, normami w pracy operatora urządzeń przemysłu tytoniowego.
Pracownik powinien mieć zdolność właściwego wykonywania zadań zawodowych i predyspozycje do rozwoju zawodowego. Dlatego wymaga się od niego odpowiednich kompetencji kluczowych. Zostały one zilustrowane w formie profilu (rys. 1) ukazującego ważność kompetencji kluczowych dla zawodu operator urządzeń przemysłu tytoniowego.
Rys. 1. Profil kompetencji kluczowych dla zawodu operator urządzeń przemysłu tytoniowego
Uwaga:
Wykaz kompetencji kluczowych opracowano na podstawie wykazu stosowanego w Międzynarodowym Badaniu Kompetencji Osób Dorosłych − projekt PIAAC (OECD).
Kompetencje zawodowe pracownika w zawodzie operator urządzeń przemysłu tytoniowego nawiązują do opisów poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji.
Opis zawodu, zadań zawodowych i wymagań kompetencyjnych może stanowić materiał informacyjny dla przygotowania (lub aktualizacji) opisów kwalifikacji wprowadzanych do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji (ZSK). Więcej informacji:
- Zintegrowany System Kwalifikacji: https://www.kwalifikacje.gov.pl
- Zintegrowany Rejestr Kwalifikacji: https://rejestr.kwalifikacje.gov.pl
4. Odniesienie do sytuacji zawodu na rynku pracy i możliwości doskonalenia zawodowego
Operator urządzeń przemysłu tytoniowego może podjąć pracę w:
- przedsiębiorstwach produkujących wyroby tytoniowe,
- przedsiębiorstwach usługowych zajmujących się serwisowaniem i diagnostyką maszyn i urządzeń przemysłu tytoniowego,
- zakładach specjalizujących się w demontażu i relokacji maszyn i urządzeń przemysłu tytoniowego.
Obecnie (2019 r.) według Barometru zawodów zapotrzebowanie na operatorów urządzeń przemysłu tytoniowego jest zrównoważone i kształtuje się na stałym poziomie.
WAŻNE:
Zachęcamy do sprawdzenia dostępnych ofert pracy w Centralnej Bazie Ofert Pracy:
Natomiast aktualizacje informacji o możliwościach zatrudnienia w zawodzie, przyszłe zapotrzebowanie na dany zawód na rynku pracy oraz dodatkowe informacje można uzyskać, korzystając z polecanych źródeł danych.
Polecane źródła danych [dostęp: 31.03.2019]:
Ranking (monitoring) zawodów deficytowych i nadwyżkowych:
https://www.gov.pl/web/rodzina/zawody-deficytowe-zrownowazone-i-nadwyzkowe
Barometr zawodów: https://barometrzawodow.pl
Wojewódzkie obserwatoria rynku pracy:
Mazowieckie – http://obserwatorium.mazowsze.pl
Małopolskie – https://www.obserwatorium.malopolska.pl
Lubelskie – http://lorp.wup.lublin.pl
Regionalne Obserwatorium Rynku Pracy w Łodzi – http://obserwatorium.wup.lodz.pl
Pomorskie – http://www.porp.pl
Opolskie – http://www.obserwatorium.opole.pl
Wielkopolskie – http://www.obserwatorium.wup.poznan.pl
Zachodniopomorskie – https://www.wup.pl/pl/dla-instytucji/zachodniopomorskie-obserwatorium-rynku-pracya
Podlaskie – http://www.obserwatorium.up.podlasie.pl
Zielona Linia. Centrum Informacyjne Służb Zatrudnienia:
Portal Prognozowanie Zatrudnienia:
www.prognozowaniezatrudnienia.pl
Portal EU Skills Panorama:
http://skillspanorama.cedefop.europa.eu/en
Europejski portal mobilności zawodowej EURES:
Kształcenie
Obecnie (2019 r.) w ramach systemu kształcenia zawodowego w Polsce nie przygotowuje się kandydatów do pracy w zawodzie operator urządzeń przemysłu tytoniowego.
Kompetencje przydatne do wykonywania tego zawodu operator urządzeń przemysłu tytoniowego można uzyskać, podejmując naukę w systemie szkolnym w branżowej szkole I stopnia w zawodzie pokrewnym elektryk (I stopień) w zakresie kwalifikacji MG.17 Montaż i obsługa maszyn i urządzeń (mechanik-monter maszyn i urządzeń) oraz TG.09 Produkcja wyrobów spożywczych z wykorzystaniem maszyn i urządzeń (operator maszyn i urządzeń przemysłu spożywczego).
Kwalifikacyjne kursy zawodowe (dla dorosłych) w zakresie kwalifikacji MG.17 Montaż i obsługa maszyn i urządzeń (mechanik-monter maszyn i urządzeń) oraz TG.09 Produkcja wyrobów spożywczych z wykorzystaniem maszyn i urządzeń (operator maszyn i urządzeń przemysłu spożywczego) mogą prowadzić:
- publiczne szkoły prowadzące kształcenie zawodowe,
- niepubliczne szkoły posiadające uprawnienia szkół publicznych, prowadzące kształcenie zawodowe,
- publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego, ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego,
- instytucje rynku pracy prowadzące działalność edukacyjno-szkoleniową,
- podmioty prowadzące działalność oświatową na podstawie ustawy Prawo przedsiębiorców.
Potwierdzenie ww. kwalifikacji prowadzą również (w trybie eksternistycznym) Okręgowe Komisje Egzaminacyjne.
Kompetencje przydatne do wykonywania zawodu operator urządzeń przemysłu tytoniowego można także uzyskać w systemie rzemieślniczego przygotowania zawodowego, w zawodach pokrewnych mechanik-monter maszyn i urządzeń oraz operator maszyn i urządzeń przemysłu spożywczego. Tytuły czeladnika i mistrza w tym zawodzie, po spełnieniu wymagań formalnych i zdaniu egzaminu, potwierdzają Izby Rzemieślnicze.
Osoby, które uzyskały powyższe kwalifikacje, mają możliwość otrzymania również suplementu Europass (w języku polskim i angielskim), wydawanego na prośbę zainteresowanego przez Okręgowe Komisje Egzaminacyjne (do dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe) oraz Izby Rzemieślnicze (do świadectwa czeladniczego i dyplomu mistrzowskiego), co ma istotne znaczenie w przypadku poszukiwania pracy za granicą.
WAŻNE:
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 lutego 2019 r. w sprawie ogólnych celów i zadań kształcenia w zawodach szkolnictwa branżowego oraz klasyfikacji zawodów szkolnictwa branżowego, które wchodzi w życie od 1 września 2019 r., ulegają zmianie dotychczasowe symbole kwalifikacji wyodrębnione w zawodach szkolnictwa zawodowego, na kody składające się z trzech wielkich liter, wskazujących na przyporządkowanie do jednej z 32 branż, występujących w klasyfikacji zawodów szkolnictwa branżowego. Zmianie uległy również nazwy niektórych z dotychczasowych kwalifikacji. Nowa regulacja umożliwia prowadzenie kształcenia na kwalifikacyjnych kursach zawodowych lub na kursach umiejętności zawodowych.
Szkolenie
Szkolenia i kursy doszkalające dla operator urządzeń przemysłu tytoniowego organizują:
- pracodawcy (na własne potrzeby) dla kandydatów do pracy i pracowników,
- producenci maszyn i urządzeń do produkcji wyrobów tytoniowych.
Przykładowo tematyka szkoleń może dotyczyć:
- obsługi maszyn do wyrobu tytoniu,
- obsługi maszyn pakujących,
- obsługi i naprawy maszyn i urządzeń przemysłu tytoniowego.
Organizatorzy tych szkoleń poświadczają uzyskane przez uczestników kompetencje stosownymi certyfikatami/zaświadczeniami.
WAŻNE:
Więcej informacji o instytucjach oferujących kształcenie, szkolenie i/lub walidację kompetencji w ramach zawodu można uzyskać, korzystając z polecanych źródeł danych.
Polecane źródła danych [dostęp: 31.03.2019]:
Szkolnictwo wyższe:
www.wybierzstudia.nauka.gov.pl
Szkolnictwo zawodowe:
https://www.ore.edu.pl/category/ksztalcenie-zawodowe-i-ustawiczne
http://doradztwo.ore.edu.pl/wybieram-zawod
Szkolenia zawodowe:
Rejestr Instytucji Szkoleniowych – http://www.stor.praca.gov.pl/portal/#/ris
Baza Usług Rozwojowych – https://uslugirozwojowe.parp.gov.pl
Inne źródła danych:
Zintegrowany Rejestr Kwalifikacji – https://rejestr.kwalifikacje.gov.pl
Bilans Kapitału Ludzkiego – https://bkl.parp.gov.pl
Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji – http://www.frse.org.pl, http://europass.org.pl
Learning Opportunities and Qualifications in Europe – https://ec.europa.eu/ploteus
Wynagrodzenie (2019 r.) osób pracujących w zawodzie operator urządzeń przemysłu tytoniowego jest zróżnicowane i wynosi najczęściej od 2800 zł do 5000 zł brutto miesięcznie w przeliczeniu na jeden etat, przy czym:
- na stanowiskach o niższym poziomie wymagań (operator, monter) zarobki mogą wynosić ok. 2800 zł brutto miesięcznie,
- na stanowiskach wymagających wyższych kompetencji lub specjalizacji można otrzymywać wynagrodzenia w przedziale od 3500 zł do 6000 zł brutto miesięcznie,
- na stanowisku kierowniczym wiążącym się z większą odpowiedzialnością i zarządzaniem możliwe jest osiąganie zarobków do 7000 zł brutto miesięcznie.
Na poziom wynagrodzenia ma wpływ m.in.:
- doświadczenie zawodowe pracownika oraz jego kwalifikacje,
- wielkość i zaawansowanie technologiczne przedsiębiorstwa, w którym jest zatrudniony,
- zakres wykonywanych zadań,
- region Polski i wielkość aglomeracji,
- sytuacja na rynku zawodowym.
WAŻNE:
Zarobki osób wykonujących dany zawód/grupę zawodów są orientacyjne i mogą szybko stracić aktualność. Dlatego na bieżąco należy sprawdzać, jakie zarobki oferuje rynek pracy, korzystając z polecanych źródeł danych.
Polecane źródła danych [dostęp: 31.03.2019]:
Wynagrodzenie w Polsce według danych GUS:
http://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/rynek-pracy/pracujacy-zatrudnieni-wynagrodzenia-koszty-pracy
Przykładowe portale informujące o zarobkach:
https://wynagrodzenia.pl/kategoria/zarobki-na-stanowiskach-i-szczeblach
https://sedlak.pl/raporty-placowe
W zawodzie operator urządzeń przemysłu tytoniowego możliwe jest zatrudnienie osób z niepełnosprawnościami.
Warunkiem niezbędnym do zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami w zawodzie jest identyfikacja indywidualnych barier i dostosowanie technicznych i organizacyjnych warunków środowiska oraz stanowiska pracy do potrzeb zatrudnienia osób:
- z dysfunkcją narządu słuchu (03-L), jeśli niepełnosprawność jest możliwa do skorygowania za pomocą implantów lub aparatów słuchowych,
- z zaburzeniami głosu, mowy (03-L), jeśli umożliwiają skuteczny kontakt interpersonalny i komunikację,
- z dysfunkcją narządu wzroku (04-O), jeśli posiadana wada jest skorygowana odpowiednimi szkłami optycznymi lub soczewkami kontaktowymi, które zapewnią ostrość widzenia,
- z niewielką dysfunkcją kończyn dolnych (05-R), która nie wyklucza stania i chodzenia, w tym samodzielnego przemieszczania się.
WAŻNE:
Decyzja o zatrudnieniu osoby z jakimkolwiek rodzajem niepełnosprawności może być podjęta wyłącznie po indywidualnej konsultacji z lekarzem medycyny pracy.
5. Odniesienie do Europejskiej Klasyfikacji Umiejętności/Kompetencji, Kwalifikacji i Zawodów (ESCO)
Europejska klasyfikacja umiejętności/kompetencji, kwalifikacji i zawodów (European Skills/Competences, Qualifications and Occupations – ESCO) jest narzędziem łączącym rynek edukacji z rynkiem pracy. ESCO jest częścią strategii „Europa 2020”. W klasyfikacji określono i uszeregowano umiejętności, kompetencje, kwalifikacje i zawody istotne dla unijnego rynku pracy oraz kształcenia i szkolenia. Tworzenie europejskiego rynku pracy, a w przyszłości wspólnego obszaru kształcenia ustawicznego wymaga, aby zdobywane przez jednostki umiejętności oraz kwalifikacje były zrozumiałe oraz łatwo porównywalne między krajami, a także – by promowały mobilność wśród pracowników.
Obecnie (2019 r.) klasyfikacja ESCO jest dostępna w 27 językach (w 24 językach UE, islandzkim, norweskim i arabskim) za pośrednictwem platformy ESCO:
https://ec.europa.eu/esco/portal/home
Klasyfikacja ESCO została oparta na trzech filarach i pokazuje w sposób systematyczny relacje między nimi:
- Zawody: https://ec.europa.eu/esco/portal/occupation
- Umiejętności/Kompetencje: https://ec.europa.eu/esco/portal/skill
- Kwalifikacje: https://ec.europa.eu/esco/portal/qualification
6. Źródła dodatkowych informacji o zawodzie
Podstawowe regulacje prawne:
Stan prawny na dzień: 31.03.2019 r.
- Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 996, z późn. zm.).
- Ustawa z dnia 22 grudnia 2015 r. o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2153, z późn. zm.).
- Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1265, z późn. zm.).
- Ustawa z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1267, z późn. zm.).
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej dnia 15 lutego 2019 r. w sprawie ogólnych celów i zadań kształcenia w zawodach szkolnictwa branżowego oraz klasyfikacji zawodów szkolnictwa branżowego (Dz. U. poz. 316).
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 sierpnia 2017 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu przeprowadzania egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie (Dz. U. poz. 1663).
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 31 marca 2017 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach (Dz. U. poz. 860, z późn. zm.).
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 13 marca 2017 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. poz. 622, z późn. zm.).
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 stycznia 2017 r. w sprawie egzaminu czeladniczego, egzaminu mistrzowskiego oraz egzaminu sprawdzającego, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych (Dz. U. poz. 89, z późn. zm.).
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie charakterystyk drugiego stopnia Polskiej Ramy Kwalifikacji typowych dla kwalifikacji o charakterze zawodowym – poziomy 1–8 (Dz. U. poz. 537).
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 227).
- Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849, z późn. zm.).
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650, z późn. zm.).
- Obwieszczenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 22 marca 2019 r. w sprawie prognozy zapotrzebowania na pracowników w zawodach szkolnictwa branżowego na krajowym i wojewódzkim rynku pracy (M.P. poz. 276).
- Norma: PN-EN 287-1:2005oraz PN-EN ISO 9606 Dz. U. Nr 40, poz. 470.
Literatura branżowa:
- Legutko S.: Podstawy eksploatacji maszyn i urządzeń. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2004.
- Legutko S.: Obsługa maszyn i urządzeń. Podręcznik do nauki zawodu technik mechanik. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2010.
- Pakiety edukacyjne do programów modułowych. Poradniki dla nauczycieli i uczniów – zawód Mechanik-monter maszyn i urządzeń –72302. Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej, Warszawa 2008.
- Podstawy konstrukcji maszyn. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 2015.
- Zawora J.: Montaż maszyn i urządzeń. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2014.
Zasoby internetowe [dostęp: 31.03.2019]:
- Barometr zawodów 2019. Raport podsumowujący badania w Polsce: https://barometrzawodow.pl/userfiles/Barometr/2019/raport_ogolnopolski_pl.pdf
- Baza danych standardów kwalifikacji/kompetencji zawodowych i modułowych programów szkoleń: ftp://kwalifikacje.praca.gov.pl
- Bezpieczeństwo i higiena pracy w zakładach przemysłu tytoniowego: https://www.prawo.pl/akty/dz-u-1973-11-86,16788920.html
- Budowa maszyn: http://www.motoreduktory.eu/maszyny/313-teoria-budowy-maszyn.html
- Dokumentacja technologiczna: https://archiwista24.wordpress.com/2014/07/18/225
- Encyklopedia PWN: https://encyklopedia.pwn.pl
- Encyklopedia Zarządzania – branża : https://mfiles.pl/pl/index.php/Bran%C5%BCa
- Gospodarka remontowa maszyn: https://www.portalbhp.pl/aktualnosci/jak-prowadzic-gospodarke-remontowa-maszyn-i-urzadzen-6011.html
- Informator dotyczący egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie mechanik-monter maszyn i urządzeń 723310: https://cke.gov.pl/images/_EGZAMIN_ZAWODOWY/informatory/formula_2017/723310.pdf
- Polski Komitet Normalizacji: https://www.pkn.pl
- Portal Asystent BHP: https://asystentbhp.pl
- Projekt Zintegrowany System Kwalifikacji: http://kwalifikacje.edu.pl
- Przemysł w Polsce: http://geografia.na6.pl/przemysl-w-polsce
- Standardy orzecznictwa lekarskiego ZUS: http://www.zus.pl/lekarze/publikacje/standardy-orzecznictwa-lekarskiego-zus
- Wyszukiwarka opisów zawodów: http://psz.praca.gov.pl/rynek-pracy/bazy-danych/klasyfikacja-zawodow-i-specjalnosci/wyszukiwarka-opisow-zawodow
- Zarobki: https://zarobki.pracuj.pl/stanowiska/praca-fizyczna/operator-maszyn
- Związek Rzemiosła Polskiego. Wykaz standardów egzaminacyjnych: https://zrp.pl/dzialalnosc-zrp/oswiata-zawodowa/egzaminy/standardy-egzaminacyjne/wykaz-standardow-egzaminacyjnych
7. Słownik
Nazwa pojęcia | Definicja pojęcia |
---|---|
Awans zawodowy | Wyróżnia się dwa podstawowe rodzaje awansu – pionowy oraz poziomy. Awans pionowy oznacza zmianę stanowiska na wyższe w hierarchii przedsiębiorstwa/organizacji oraz przyznanie wyższego wynagrodzenia i poszerzenie uprawnień, np. awans polegający na osiągnięciu wyższego stopnia wymagań formalnych w policji, w wojsku, mianowanie na wyższy stopień – awans nauczycielski. Awans poziomy oznacza zmianę stanowiska niepociągającą za sobą zmiany pozycji pracownika w hierarchii firmy, np. objęcie dodatkowego stanowiska przez pracownika, powierzenie nowych zadań, rozszerzenie uprawnień i zakresu podejmowanych decyzji. |
Czynności zawodowe | Są to działania podejmowane w ramach zadania zawodowego i dające efekt w postaci realizacji celu przewidzianego w zadaniu zawodowym. |
Edukacja formalna | Kształcenie realizowane przez publiczne i niepubliczne szkoły oraz inne podmioty systemu oświaty, uczelnie oraz inne podmioty systemu szkolnictwa wyższego, w ramach programów, które prowadzą do uzyskania kwalifikacji pełnych oraz kwalifikacji nadawanych po ukończeniu studiów podyplomowych (zgodnie z ustawą Prawo o szkolnictwie wyższym) albo kwalifikacje w zawodzie (zgodnie z przepisami oświatowymi). |
Edukacja pozaformalna | Kształcenie i szkolenie realizowane w ramach programów, które nie prowadzą do uzyskania kwalifikacji pełnych lub kwalifikacji właściwych dla edukacji formalnej. |
Efekty uczenia się | Wiedza, umiejętności oraz kompetencje społeczne nabyte w procesie uczenia się (w ramach edukacji formalnej, edukacji pozaformalnej lub poprzez uczenie się nieformalne). |
Europejskie Ramy Kwalifikacji (ERK) | Przyjęta w Unii Europejskiej struktura i opis poziomów kwalifikacji umożliwiające porównanie kwalifikacji uzyskiwanych w różnych państwach. W ERK wyróżniono 8 poziomów kwalifikacji opisywanych za pomocą efektów uczenia się (wiedza, umiejętności i kompetencje). ERK stanowi układ odniesienia do krajowych ram kwalifikacji w tym do PRK. |
Kody niepełnosprawności | Są symbolami rodzaju schorzenia, które ma decydujący wpływ na to, do jakich prac osoba niepełnosprawna może być kierowana, a do jakich nie powinna ze względu na jej zdrowie i skuteczność pracy na danym stanowisku. Podstawowe kody niepełnosprawności: 01-U upośledzenie umysłowe, 02-P choroby psychiczne, 03-L zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu, 04-O choroby narządu wzroku, 05-R upośledzenie narządu ruchu, 06-E epilepsja, 07-S choroby układu oddechowego i krążenia, 08-T choroby układu pokarmowego, 09-M choroby układu moczowo-płciowego, 10-N choroby neurologiczne, 11-I inne, w tym schorzenia: endokrynologiczne, metaboliczne, zaburzenia enzymatyczne, choroby zakaźne i odzwierzęce, zeszpecenia, choroby układu krwiotwórczego, 12-C całościowe zaburzenia rozwojowe. |
Kompetencje społeczne | Jest to rozwinięta w toku uczenia się zdolność kształtowania własnego rozwoju oraz autonomicznego i odpowiedzialnego uczestniczenia w życiu zawodowym i społecznym, z uwzględnieniem etycznego kontekstu własnego postępowania. |
Kompetencje kluczowe | Są to kompetencje (połączenie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych) potrzebne w życiu zawodowym i pozazawodowym oraz do bycia aktywnym obywatelem, integracji społecznej i zatrudnienia. Na potrzeby opracowania informacji o zawodach wyróżniono 9 kompetencji, które zostały wybrane i pogrupowane ze zbioru 15 kompetencji kluczowych wyodrębnionych w Międzynarodowym Badaniu Kompetencji Osób Dorosłych - Projekt PIAAC, prowadzonym cyklicznie przez OECD. |
Kompetencja zawodowa | Jest to układ wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych niezbędnych do wykonywania, w ramach wydzielonego zakresu pracy w zawodzie zestawu zadań zawodowych. Posiadanie jednej lub kilku kompetencji zawodowych powinno umożliwić zatrudnienie, na co najmniej jednym stanowisku pracy w zawodzie. |
Kwalifikacja | Oznacza zestaw efektów uczenia się w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych nabytych w edukacji formalnej, edukacji pozaformalnej lub poprzez uczenie się nieformalne, zgodnych z ustalonymi dla danej kwalifikacji wymaganiami, których osiągnięcie zostało sprawdzone w procesie walidacji oraz formalnie potwierdzone przez uprawniony podmiot certyfikujący. W Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji wyodrębniono 4 rodzaje kwalifikacji: pełne, cząstkowe, rynkowe i uregulowane. |
Polska Rama Kwalifikacji (PRK) | Opis ośmiu wyodrębnionych w Polsce poziomów kwalifikacji odpowiadających odpowiednim poziomom Europejskich Ram Kwalifikacji, sformułowany za pomocą ogólnych charakterystyk efektów uczenia się dla kwalifikacji na poszczególnych poziomach, ujętych w kategoriach wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych. |
Potwierdzanie kompetencji | Jest to proces polegający na sprawdzeniu, czy kompetencje wymagane dla danej kwalifikacji zostały osiągnięte. Terminy o podobnym znaczeniu: „walidacja”, „egzaminowanie”. Proces ten prowadzi do certyfikacji - wydania przez upoważnioną instytucję „dyplomu”, „świadectwa”, „certyfikatu”. |
Sektorowa Rama Kwalifikacji (SRK) | Opis poziomów kwalifikacji funkcjonujących w danym sektorze lub branży; poziomy Sektorowych Ram Kwalifikacji odpowiadają odpowiednim poziomom Polskiej Ramy Kwalifikacji. |
Sprawności sensomotoryczne | Są to sprawności związane z funkcjonowaniem narządów zmysłów (wzroku, słuchu, smaku, powonienia, dotyku) oraz narządu ruchu (sprawność rąk, precyzja ruchów rąk, sprawność nóg, koordynacja wzrokowo-ruchowa itp.). |
Stanowisko pracy | Jest to miejsce pracy w strukturze organizacyjnej, np. przedsiębiorstwa, instytucji, organizacji, w ramach którego pracownik wykonuje zadania zawodowe stale lub okresowo. Do prawidłowego wykonywania zadań na danym stanowisku pracy konieczne jest posiadanie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych właściwych dla kompetencji zawodowych wyodrębnionych w zawodzie. |
Tytuł zawodowy | Jest przyznawany osobie, która udowodniła, że posiada określony zasób wiedzy i umiejętności potrzebny do wykonywania danego zawodu. W niektórych grupach zawodowych (technicy, lekarze, rzemieślnicy) istnieją ustawowo zadekretowane nazwy i hierarchie tych tytułów, podczas gdy w innych nie ma takich systemów. Przykładowo tytuły zawodowe uzyskiwane w szkołach i placówkach oświaty to: robotnik wykwalifikowany i technik, w rzemiośle: uczeń, czeladnik, mistrz, w kulturze fizycznej: trener, instruktor, menedżer sportu. |
Umiejętności | Jest to przyswojona w procesie uczenia się zdolność do wykonywania zadań i rozwiązywania problemów właściwych dla dziedziny uczenia się lub działalności zawodowej. |
Uprawnienia zawodowe | Oznaczają posiadanie prawa do wykonywania czynności zawodowych (zawodu), do których dostęp jest ograniczony poprzez przepisy prawne przewidujące konieczność posiadania odpowiedniego wykształcenia, spełnienia wymagań kwalifikacyjnych lub innych dodatkowych wymagań. |
Uczenie się nieformalne | Uzyskiwanie efektów uczenia się poprzez różnego rodzaju aktywność poza edukacją formalną i edukacją pozaformalną, w tym poprzez samouczenie się i doświadczenie uzyskane w pracy. |
Walidacja | Oznacza sprawdzenie, czy osoba ubiegająca się o nadanie określonej kwalifikacji, niezależnie od sposobu uczenia się (edukacja formalna, pozaformalna i uczenie się nieformalne) tej osoby, osiągnęła wyodrębnioną część lub całość efektów uczenia się wymaganych dla tej kwalifikacji. |
Wiedza | Jest to zbiór opisów obiektów i faktów, zasad, teorii oraz praktyk przyswojonych w procesie uczenia się, odnoszących się do dziedziny uczenia się lub działalności zawodowej. |
Wykształcenie | Oznacza rezultat procesu kształcenia w zakresie ogólnym i specjalistycznym, charakteryzowany na podstawie:
|
Zadanie zawodowe | Jest to logiczny wycinek lub etap pracy w ramach zawodu o wyraźnie określonym początku i końcu wykonywany na stanowisku pracy. Na zadanie zawodowe składa się układ czynności zawodowych powiązanych jednym celem, kończący się określonym wytworem, usługą lub istotną decyzją. W wyniku podziału pracy każdy zawód różni się wykonywanymi zadaniami, na które składają się czynności zawodowe. |
Zawód | Jest to zbiór zadań zawodowych wyodrębnionych w wyniku społecznego podziału pracy, wykonywanych przez poszczególne osoby i wymagających odpowiednich kwalifikacji i kompetencji (wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych), zdobytych w wyniku kształcenia lub praktyki. Wykonywanie zawodu stanowi źródło utrzymania. |
Zintegrowany System Kwalifikacji (ZSK) | Wyodrębniona część Krajowego Systemu Kwalifikacji, w której obowiązują określone w ustawie standardy opisywania kwalifikacji oraz przypisywania poziomu Polskiej Ramy Kwalifikacji do kwalifikacji, zasady włączania kwalifikacji do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji i ich ewidencjonowania w Zintegrowanym Rejestrze Kwalifikacji (ZRK), a także zasady i standardy certyfikowania kwalifikacji oraz zapewniania jakości nadawania kwalifikacji. Informacje o ZSK są dostępne pod adresem: https://www.kwalifikacje.gov.pl/ |
Zintegrowany Rejestr Kwalifikacji (ZRK) | Rejestr publiczny prowadzony w systemie teleinformatycznym, ewidencjonujący kwalifikacje włączone do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji. Informacje o ZRK są dostępne pod adresem: https://rejestr.kwalifikacje.gov.pl/ |
Lp. | Nazwa pojęcia | Definicja | Źródło |
---|---|---|---|
1. | Beczki suszące lub kondensujące | Maszyny, które odpowiadają za nadanie tytoniowi odpowiedniej wilgotności lub smaku. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: http://www.motoreduktory.eu/budowa-maszyn/387-dokumentacja-technologiczna.html [dostęp: 31.03.2019] |
2. | Krajarki | Maszyny tnące liście tytoniowe na odpowiednią grubość, aby możliwa była dalsza obróbka tytoniu. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: https://www.prawo.pl/akty/dz-u-1973-11-86,16788920.html [dostęp: 31.03.2019] |
3. | Maszyny do krojenia i rozdrabniania bel tytoniowych | Maszyny służące do rozdrabniania tytoniu poprzez cięcie beli tytoniu na mniejsze porcje, w celu umożliwienia jej dalszej obróbki. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: https://www.prawo.pl/akty/dz-u-1973-11-86,16788920.html [dostęp: 31.03.2019] |
4. | Pakowaczki | Maszyny pakujące odpowiednią ilość produktów do jednej paczki lub do jednego pakietu. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: [dostęp: 31.03.2019] |
5. | Podawacze tytoniu | Maszyny transportujące obrabiany materiał drogą pneumatyczną do kolejnej maszyny w procesie. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Zawora J.: Montaż maszyn i urządzeń. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2014 |
6. | Przemysł tytoniowy | Dział przemysłu spożywczego obejmujący produkcję surowca tytoniowego, jego magazynowanie, produkcję wyrobów tytoniowych oraz obrót nimi. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: https://www.arslege.pl/wyroby-tytoniowe-pojecie/k77/a18645 [dostęp: 31.03.2019] |
7. | Silosy | Maszyny umożliwiające składowanie większej ilości tytoniu. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Zawora J.: Montaż maszyn i urządzeń. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2014 |
8. | Wyroby tytoniowe | Do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:
| Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym https://www.lexlege.pl/ustawa-o-podatku-akcyzowym/art-98 [dostęp: 31.03.2019] |